Winters Perth

Daar zijn we weer met een update vanuit Australië. Het is weer even geleden en we hebben genoeg met jullie te delen wat we de afgelopen maanden beleefd hebben.

Begin juli zijn we samen een week naar Exmouth geweest. Dit ligt ca. 1200km ten Noordwesten van Perth en was een schitterende mogelijkheid om met onze nieuwe auto een roadtrip te maken zoals hier gebruikelijk is. De eerste dag hebben we de Pinnacles bezocht wat gesteentes zijn die ineens midden in de natuur opdoemen, het lijkt wel of je in een maanlandschap terecht bent gekomen. Daarna onze weg vervolgd langs de Indische Oceaan waar we in Geraldton (‘Gero’ zoals ze het hier noemen) hebben overnacht. We kwamen onderweg nog de bijzondere horizontaal groeiende bomen (door de sterke wind) tegen. Het was midden in de winter en dat merkten we toch ook wel in ons tentje, we hebben het goed koud gehad…

De volgende dag was een dag van kilometers maken en voorbij Geraldton kom je ook echt in de outback terecht. Het was vanaf daar 400km naar het eerst volgende grote plaatsje Carnarvon. Daar hebben we geluncht. Er zijn geen hekken meer langs de ‘snelweg’ na Geraldton dus het is oppassen met overstekende runderen, geiten of schapen. Best een raar gevoel als je met 110km/u langs die beesten rijdt die op hun gemak zo dicht mogelijk langs de snelweg aan het grazen zijn. We moesten voor zonsondergang op een camping zijn want dan zijn de kangaroos het actiefst en die wil je zeker niet voor je bumpertje hebben langs springen. We hebben overnacht in het schitterende Coral Beach waar het rif direct aan het strand ligt en het nog maar 150km naar Exmouth was.

Volgende morgen op ons gemak rondgekeken en richting Exmouth gereden. Bij de tourist info een camping uitgezocht want we hadden thuis al onze walvishaaien en duiktours bij een lokale operator geboekt. Onze camping was op een oude schapenboerderij Yardie Homestead ongeveer 50km vanaf Exmouth op de rand van het Cape Range National Park en vlakbij de pier waar de duiktrips vandaan vertrokken. We hebben ‘s middags de omgeving verkend, we zijn bij het schilpadden centrum gaan kijken en hebben vanaf de berg bij de vuurtoren een heerlijke zonsondergang meegemaakt.

De volgende dag was de dag van onze walvishaaien tour waarvoor we deze lange afstand hebben gereden. We werden om 8u opgehaald bij de camping en direct op de boot richting het Ningaloo Reef gevaren. Doordat er deze periode heel veel plankton in het water leeft, trekt dat allerlei dieren aan waaronder walvissen met jongen maar ook walvishaaien. Dit zijn de grootste vissen ter wereld en plankton-eters net als walvissen (zoogdieren). Er varen een aantal boten die allemaal op zoek zijn naar walvishaaien. Er vliegt zelfs een klein vliegtuigje mee om de giganten vanuit de lucht te spotten. De walvishaaien zijn het grootste gedeelte van de dag plankton aan het eten waardoor ze direct onder het oppervlak zwemmen en daarom makkelijk te spotten zijn vanuit de lucht.

Zodra de eerste was gespot moesten we allemaal onze flippers en snorkels aan en achter op de boot gaan zitten. De boot vaart dan voor de walvishaai uit in de richting waar die heen zwemt. Je springt dan met een gids het water in en moet op een lijn gaan zwemmen. Je steekt je hoofd onderwater en wacht tot de vis (de lengte van een kleine bus) voorbij komt zwemmen. Die eerste keer zou je het wel willen uitschreeuwen van enthousiasme. Wat een geweldig mooie dieren met een blauw grijze huid met een uniek stippenpatroon. Door middel van dit stippenpatroon zijn de dieren ook individueel te herkennen. Zodra je uit het gezichtsveld van de vis bent mag je proberen met hem mee te zwemmen. Het gemak waarop hij zwemt en hoe hard wij moeten flipperen is geweldig om te zien. Zodra de walvishaai ver genoeg weg is, wordt je weer opgehaald door boot en volgt het ritueel opnieuw. Dit is een sterk gereguleerde manier van ecotoerisme om te zorgen dat de walvishaaien er zo min mogelijk last van hebben maar we wel van deze vissen kunnen genieten. We hebben op deze dag 3 verschillende walvishaaien gezien van ca. 6 tot 7m lang. Wat een waanzinnig unieke ervaring was dit. Er is nog zo weinig over deze dieren bekend dat ze volop bezig zijn om ze te bestuderen. Cindy is bij terugkomst in Perth ook vrijwilligerswerk gaan doen voor een organisatie die probeert te achterhalen waar de walvishaaien naast Exmouth nog meer naar toe gaan met het doel om ze beter te kunnen beschermen. Geweldige mogelijkheid om bij te dragen aan de kennis over deze dieren en wat ook gerelateerd is aan haar Marine Biologie studie. Iedereen die deze dieren onderwater fotografeert kan hier ook aan bijdragen door de foto’s in te sturen en aan te geven waar ze genomen zijn. Door het stippenpatroon kunnen ze de individuen achterhalen en zo ook duidelijk maken waar ze allemaal leven en gedurende het jaar heen migreren.

De volgende dag hebben we onze spullen gepakt en zijn we naar het Cape Range National park gereden waar we een mooie wandeling hebben gemaakt en langs het koraal hebben kunnen snorkelen. We zijn daarna terug naar Exmouth gereden waar we de rest van onze dagen op een andere camping hebben gestaan. Onze volgende avontuur stond weer voor de deur want we hadden een dag gepland om te gaan duiken om het Ningaloo Reef. Ook dit was weer een waanzinnige dag geweest waar we 2 schitterende duiken hebben gemaakt waarbij we met 2m grote manta rays hebben gedoken. Wat een magische vissen die onderwater zweven en erg nieuwsgierig zijn.

De volgende morgen konden we uitslapen en lekker op ons gemak bijkomen en voorbereiden op de volgende geweldige duiklocatie. We hadden een middag en nachtduik gepland op Navy Pier (in de top 10 duikplekken in de wereld). Een echt pier in een militair gebied waar heel veel grote vissen zwemmen omdat er in de buurt niet gevist mag worden. De eerste duik was bij daglicht net voor zonsondergang en toen konden we al genieten van grote zusterhaaien en een napoleon grouper maar de kers op de ‘Van der Valk appelmoes’ was toch wel de nachtduik. Gewapend met een kleine zaklantaarn en een gids hebben we een heerlijke nachtduik gemaakt. Waar je weer hele andere dieren ziet dan bij daglicht op dezelfde locatie. Echt een aanrader en een stekkie waar we graag nog een keer naar toe terug gaan.

We konden niet lang uitslapen omdat we de volgende morgen weer aan onze terugreis gingen beginnen. We zijn de Tropic of Capricorn (steenbokskeerkring) overgereden en hebben weer 700km afgelegd om aan het einde van de dag in Kalbarri aan te komen voor onze laatste stop voordat we weer terug moesten maar Perth. Dit is een plaatsje aan de kust nabij een schitterend natuurpark. We hadden deze keer een camping op een manage gevonden waar een gezellig grote keuken was en ‘s avonds het kampvuur werd aangestoken wat wel lekker was midden in de winter. De volgende morgen na het ontbijt richting het Kalbarri National Park voor een waanzinnige wandeling door de gorges van 2u en 9km. Ondanks dat het midden in de winter was, werd het toch nog 30 graden in de gorges en moet je dus voldoende water meenemen, jezelf beschermen tegen de zon en zo nu en dan uitrusten. Hele mooie wandeling waar we nog een aantal kangaroos zijn tegen gekomen. In de middag zijn we naar de kust gereden om vanaf de kliffen walvissen te spotten die dicht voor de kust langs zwemmen. Dit is de plek waar ook een VOC schip in de 17e eeuw op de rotsen is gelopen en gezonken. De kust wordt ook wel de Batavia Coast genoemd naar een van de 4 VOC schepen die hier gezonken zijn.

Het was alweer zondag en dat betekende onze laatste stukje (700km) terug naar Perth. Met een voldaan gevoel en vol van energie zijn we ‘s middags weer veilig thuis gekomen en zouden we zo weer onze volgende roadtrip naar deze magische plek willen boeken.

Wat hebben we verder in de afgelopen maanden beleefd. Leon is een vrijwilligerstraining begonnen in de Perth Zoo. Hiervoor moest hij 10 zaterdagochtenden een training volgen in de Zoo waarbij hij ongelofelijk veel geleerd heeft over de dieren, over rondleidingen geven en af en toe achter de schermen een kijkje mocht nemen. Inmiddels is de training achter de rug en heeft hij 4 meeloopdagen gehad. Op woensdag 27 november is het feest en mag hij zich een Perth Zoo Docent noemen. Hij zal dan 2x per maand rondleidingen geven in de Zoo.

We hebben in Augustus ook nog bezoek gehad van een goede vriendin van Cindy, Femke waar we een paar leuke dagen mee hebben gehad en de toeristische hoogtepunten van Perth weer hebben aangedaan. Helaas zijn een paar weken geleden onze fietsen voor onze eigen deur gestolen. We hadden ze onder onze carport op slot staan maar ze hebben ‘s nachts de sloten doorgebrand en de fietsen meegenomen. Gelukkig heeft elk nadeel ook zijn voordeel en konden we allebei een mooie nieuwe fiets uitzoeken.

Cin heeft gisteren haar laatste tentamen voor dit semester gemaakt en kan nu aan haar wel verdiende vakantie gaan beginnen van 3 maanden. Het is weer een aardige update geworden en we zullen het hier ook bij laten en snel bij jullie terugkomen met onze heerlijke reis naar NL en Italië. Het ga jullie allen heel goed. Maak je over ons geen zorgen want de zomer is inmiddels aangebroken en het is vandaag weer 35 graden geweest. We hebben inmiddels ook onze eerste strand ochtend er op zitten en Leon heeft ook alweer kunnen kitesurfen. Veel liefs uit een zomers Perth en tot horens! Cheers xxx