Kia ora NZ
Door: Leon & Cindy
Blijf op de hoogte en volg Cindy
08 Februari 2012 | Nieuw Zeeland, Auckland
Kia Ora,
Oftewel ‘welkom’ in Maori. Wat is New Zealand (NZ) een schitterend, gastvrij en heerlijk land om in rond te reizen! We beginnen ons eerste ‘buitenland’ avontuur vanuit Australië met een overnacht vlucht van maandag op dinsdag naar Christchurch (maar 3u). Bij aankomst werden we welkom geheten met een permanent visum voor NZ omdat we een Australisch permanent visum hebben. Toch lekker voor in de achterzak mocht Australië niet lukken ;-) We hebben 2 uurtjes in de ochtendgloren op het vliegveld doorgebracht omdat we onze Apollo camper pas vanaf 8u konden ophalen. Daar stond weer een heerlijke hitop camper op ons te wachten. De eerste stop was Christchurch centrum waar de gevolgen van de zware aardbeving uit sept. 2010 (6.3 op de schaal van richter en 181 doden) wilden bekijken. Het is helaas nog een trieste bedoeling waar zelfs een groot gedeelte van het centrum is afgesloten voor publiek i.v.m. schade aan de gebouwen en de werkzaamheden die ze nog aan het uitvoeren zijn. We hebben dan ook snel onze spullen gepakt en zijn richting het noordoosten gaan rijden, het einddoel was Kaikoura. Hier kwamen we niet geheel toevallig onze wereldreizende vrienden Marcel en Ilse wederom tegen en hebben we ’s avonds steak en spare ribs gegeten in de plaatselijke pub.
Woensdagochtend vroeg op om samen met Marcel en Ilse walvissen te gaan spotten voor de kust. Kaikoura is 1 van de weinige plekken ter wereld waar ca. 1,5km uit de kust het water van 100m naar 1km diepte duikt. Hierdoor komt veel voedselrijk water omhoog waar de potvissen (type Moby Dick) op afkomen. We hadden er 1 gespot en ze blijven na een duik van ca. 40min dan ongeveer 10-15min aan het oppervlakte liggen om op adem te komen voordat ze weer de diepte induiken op zoek naar o.a. inktvissen. Tijdens deze schitterende trip hebben we ook nog zeehonden, dolfijnen en albatrossen gezien. Na het aanschouwen van de wondere schoonheid van moeder natuur, zijn we na een snelle kop koffie om op te warmen de camper ingesprongen en hebben onze route noordoostelijk vervolgd. We hebben een tussenstop gemaakt bij de wereldberoemde Malborough wijnregio waar we twee wijngaarden hebben bezocht om de lokale Pinot Gris, Sauvignon Blanc en Merlot-Malbec te proeven. De nacht hebben we doorgebracht op een schitterende natuurcamping langs de Pelorus river.
De volgende morgen via de Queen Charlotte route naar Picton gereden waar de ferry naar het Noordeiland op ons wachtte. In Picton hebben we wat lekkernijen als een gevulde koek en boterkoek bij de Hollandse Bakker ingeslagen. De camper op de ferry gezet en we hebben de gehele overtocht van ca. 3u met een gezellig Nederlands stel doorgebracht. Op het moment dat we de baai van Wellington binnen voeren, wachtte daar een straffe wind ons op (windkracht 9). Deze wind heeft ons ook gedurende ons verblijf in Wellington achtervolgd en verklaard ook de naam ‘windy Welly’. Na een kort bezoek aan het Te Papa museum in het centrum zijn we vrienden gaan opzoeken. Femke en Scott en hun twee dochters Savannah en Phoenix wachten ons op met een heerlijk diner, veel bijgepraat en herinneringen opgehaald en een fijne overnachting en ontbijt. Vrijdagmorgen hebben we de binnenlandse route gevolgd richting het Tongariro National Park gereden. Dit is een vulkanisch landschap met twee grote vulkanen die bij het grote publiek bekend staan als Mt. Doom en Mordor uit de trilogie Lord of the Rings. Hier hebben we rondgereden en langs Lake Taupo doorgereden naar Taupo waar ons een avondje hot springs, gevoed door vulkanisch activiteiten, onze zitvlees verblijdde.
Zaterdag was een dag voor cultuur en natuurschoon. De ochtend zijn we begonnen bij de Huka Falls, een garnalen fabriek en Craters of the Moon, waar geothermische gijsers de lucht in spuiten en de modder doen borrelen . In de middag hebben we het schitterende Wai-o-Tapu bezocht met thermale vijvers met schitterende kleuren en onder het genot van een ‘heerlijke’ zwavel lucht (oftewel rotte eieren). Later op de dag hebben we een oud Maori dorp Whakarewarewa bezocht in Rotorua, waar onze kennis over de Maori en hun geschiedenis werd bijgespijkerd. Léon heeft zich zelfs gewaagd aan de befaamde Maori dans: de Haka! De campings in Rotorua zaten redelijk vol door een Reggae festival en een public holiday waar we niet echt voor in de stad wilden blijven. We zijn daarom doorgereden naar een camping aan het Rotoiti meer. Hier viel ons 1 ding op: het lijkt wel of iedereen in NZ een boot heeft.
Zondags 29 jan doorgereden naar het Noordwesten via Te Puke (Kiwi Capital of the World), Mt. Maunganui en Tauranga voor onze laatste overnachting met de camper. Het eindstation was deze keer het natuurgebied de Coromandel waar we Chathedral Cove en Hot Water Beach hebben bezocht. Bij laag tij komt een stuk strand vrij waar een dunne zandlaag het hete borrelende grondwater en de koude zee scheidt. Een beetje graafwerk met je voeten en je staat in een heerlijk warm water poeltje waar je zelfs moet uitkijken dat je je voetzolen niet verbrandt. Wat is NZ rijk aan een overweldigende en prachtige natuurschoon waar elke 100km een nieuw landschap op je wacht. Maandag zijn we doorgereden naar Auckland waar we de camper weer in hebben geleverd. Tineke is ons hier op komen halen en zijn we samen naar hun huis in Scott’s Landing (1u boven Auckland) gereden. In hun geweldige ‘stulpje’ aan het water hebben we een aantal heerlijk dagen met Tineke en Dennis doorgebracht waar we lekker hebben gegeten (roggebrood met oude komijnenkaas), bijgepraat en vooral hebben genoten.
We mochten Dennis zijn oude Nissan 4x4 jeep lenen om daarmee het Noordelijke stuk van het Noordeiland te ontdekken. We hebben 2 nachten in een hostel in Paihia aan the Bay of Islands geslapen waar vanuit we de omgeving hebben verkend. We zijn met de 4x4 helemaal tot het meest Noordelijke puntje, Cape Reinga, gereden waar de South Pacific samenkomt met de Tasman zee. Met Paihia Dive hebben we een dag bij de Cavalli Islands gedoken waar we een kinderdroom van Cindy :-D in vervulling hebben laten gaan: duiken op de Rainbow Warrior (het 1e schip van Greenpeace), dat daar is afgezonken om als kunstmatig rif te dienen nadat zij door de franse inlichtingendienst was gesaboteerd in de haven van Auckland :( . Dit was onze eerste wrakduik en wat was het schitterend!!!! Daarnaast hebben we nog een dag door de Bay of Islands gezeild op de Lion New Zealand, een oud Whitbread schip. We moesten onze mouwen (natuurlijk spreekwoordelijk door de T-shirtjes) opstropen om mee te helpen met het hijsen van de zeilen en het overstag gaan. Léon heeft het zelfs nog even gewaagd om plaats te nemen achter het roer van dit 78 voet lange jacht. De laatste dagen van onze reis hebben we heerlijk met Tineke en Dennis doorgebracht in Scott’s Landing. :-)
Gisteren (maandag) zijn we gezamenlijk naar Auckland gereden waar we onze spullen bij in onze kamer in een motel bij het vliegveld gedumpt hebben en de rest van de dag in de stad hebben doorgebracht. Nog een kopje koffie gedronken met Tineke en Dennis aan de grootste jachthaven van het land om daarna te gaan souvenier shoppen en de Auckland Sky Tower (328m) te “beklimmen”. Na een korte nacht en goede vlucht zijn we nu weer terug in Melbourne.
We willen Tineke & Dennis en Femke, Scott & de meiden bedanken voor een geweldige tijd en hun kiwi gastvrijheid! We hebben de berichten over de elfstedenkoorts gelezen en Léon mist het schaatsen en de ijzige kou wel een beetje. Maar ja, de zomerse temperaturen van 25-30 graden zijn ook niet verkeerd. Houden jullie het allemaal een beetje vol?? We kunnen NZ aan iedereen van harte aanraden!!!
Veel liefs en een dikke kus!
Oftewel ‘welkom’ in Maori. Wat is New Zealand (NZ) een schitterend, gastvrij en heerlijk land om in rond te reizen! We beginnen ons eerste ‘buitenland’ avontuur vanuit Australië met een overnacht vlucht van maandag op dinsdag naar Christchurch (maar 3u). Bij aankomst werden we welkom geheten met een permanent visum voor NZ omdat we een Australisch permanent visum hebben. Toch lekker voor in de achterzak mocht Australië niet lukken ;-) We hebben 2 uurtjes in de ochtendgloren op het vliegveld doorgebracht omdat we onze Apollo camper pas vanaf 8u konden ophalen. Daar stond weer een heerlijke hitop camper op ons te wachten. De eerste stop was Christchurch centrum waar de gevolgen van de zware aardbeving uit sept. 2010 (6.3 op de schaal van richter en 181 doden) wilden bekijken. Het is helaas nog een trieste bedoeling waar zelfs een groot gedeelte van het centrum is afgesloten voor publiek i.v.m. schade aan de gebouwen en de werkzaamheden die ze nog aan het uitvoeren zijn. We hebben dan ook snel onze spullen gepakt en zijn richting het noordoosten gaan rijden, het einddoel was Kaikoura. Hier kwamen we niet geheel toevallig onze wereldreizende vrienden Marcel en Ilse wederom tegen en hebben we ’s avonds steak en spare ribs gegeten in de plaatselijke pub.
Woensdagochtend vroeg op om samen met Marcel en Ilse walvissen te gaan spotten voor de kust. Kaikoura is 1 van de weinige plekken ter wereld waar ca. 1,5km uit de kust het water van 100m naar 1km diepte duikt. Hierdoor komt veel voedselrijk water omhoog waar de potvissen (type Moby Dick) op afkomen. We hadden er 1 gespot en ze blijven na een duik van ca. 40min dan ongeveer 10-15min aan het oppervlakte liggen om op adem te komen voordat ze weer de diepte induiken op zoek naar o.a. inktvissen. Tijdens deze schitterende trip hebben we ook nog zeehonden, dolfijnen en albatrossen gezien. Na het aanschouwen van de wondere schoonheid van moeder natuur, zijn we na een snelle kop koffie om op te warmen de camper ingesprongen en hebben onze route noordoostelijk vervolgd. We hebben een tussenstop gemaakt bij de wereldberoemde Malborough wijnregio waar we twee wijngaarden hebben bezocht om de lokale Pinot Gris, Sauvignon Blanc en Merlot-Malbec te proeven. De nacht hebben we doorgebracht op een schitterende natuurcamping langs de Pelorus river.
De volgende morgen via de Queen Charlotte route naar Picton gereden waar de ferry naar het Noordeiland op ons wachtte. In Picton hebben we wat lekkernijen als een gevulde koek en boterkoek bij de Hollandse Bakker ingeslagen. De camper op de ferry gezet en we hebben de gehele overtocht van ca. 3u met een gezellig Nederlands stel doorgebracht. Op het moment dat we de baai van Wellington binnen voeren, wachtte daar een straffe wind ons op (windkracht 9). Deze wind heeft ons ook gedurende ons verblijf in Wellington achtervolgd en verklaard ook de naam ‘windy Welly’. Na een kort bezoek aan het Te Papa museum in het centrum zijn we vrienden gaan opzoeken. Femke en Scott en hun twee dochters Savannah en Phoenix wachten ons op met een heerlijk diner, veel bijgepraat en herinneringen opgehaald en een fijne overnachting en ontbijt. Vrijdagmorgen hebben we de binnenlandse route gevolgd richting het Tongariro National Park gereden. Dit is een vulkanisch landschap met twee grote vulkanen die bij het grote publiek bekend staan als Mt. Doom en Mordor uit de trilogie Lord of the Rings. Hier hebben we rondgereden en langs Lake Taupo doorgereden naar Taupo waar ons een avondje hot springs, gevoed door vulkanisch activiteiten, onze zitvlees verblijdde.
Zaterdag was een dag voor cultuur en natuurschoon. De ochtend zijn we begonnen bij de Huka Falls, een garnalen fabriek en Craters of the Moon, waar geothermische gijsers de lucht in spuiten en de modder doen borrelen . In de middag hebben we het schitterende Wai-o-Tapu bezocht met thermale vijvers met schitterende kleuren en onder het genot van een ‘heerlijke’ zwavel lucht (oftewel rotte eieren). Later op de dag hebben we een oud Maori dorp Whakarewarewa bezocht in Rotorua, waar onze kennis over de Maori en hun geschiedenis werd bijgespijkerd. Léon heeft zich zelfs gewaagd aan de befaamde Maori dans: de Haka! De campings in Rotorua zaten redelijk vol door een Reggae festival en een public holiday waar we niet echt voor in de stad wilden blijven. We zijn daarom doorgereden naar een camping aan het Rotoiti meer. Hier viel ons 1 ding op: het lijkt wel of iedereen in NZ een boot heeft.
Zondags 29 jan doorgereden naar het Noordwesten via Te Puke (Kiwi Capital of the World), Mt. Maunganui en Tauranga voor onze laatste overnachting met de camper. Het eindstation was deze keer het natuurgebied de Coromandel waar we Chathedral Cove en Hot Water Beach hebben bezocht. Bij laag tij komt een stuk strand vrij waar een dunne zandlaag het hete borrelende grondwater en de koude zee scheidt. Een beetje graafwerk met je voeten en je staat in een heerlijk warm water poeltje waar je zelfs moet uitkijken dat je je voetzolen niet verbrandt. Wat is NZ rijk aan een overweldigende en prachtige natuurschoon waar elke 100km een nieuw landschap op je wacht. Maandag zijn we doorgereden naar Auckland waar we de camper weer in hebben geleverd. Tineke is ons hier op komen halen en zijn we samen naar hun huis in Scott’s Landing (1u boven Auckland) gereden. In hun geweldige ‘stulpje’ aan het water hebben we een aantal heerlijk dagen met Tineke en Dennis doorgebracht waar we lekker hebben gegeten (roggebrood met oude komijnenkaas), bijgepraat en vooral hebben genoten.
We mochten Dennis zijn oude Nissan 4x4 jeep lenen om daarmee het Noordelijke stuk van het Noordeiland te ontdekken. We hebben 2 nachten in een hostel in Paihia aan the Bay of Islands geslapen waar vanuit we de omgeving hebben verkend. We zijn met de 4x4 helemaal tot het meest Noordelijke puntje, Cape Reinga, gereden waar de South Pacific samenkomt met de Tasman zee. Met Paihia Dive hebben we een dag bij de Cavalli Islands gedoken waar we een kinderdroom van Cindy :-D in vervulling hebben laten gaan: duiken op de Rainbow Warrior (het 1e schip van Greenpeace), dat daar is afgezonken om als kunstmatig rif te dienen nadat zij door de franse inlichtingendienst was gesaboteerd in de haven van Auckland :( . Dit was onze eerste wrakduik en wat was het schitterend!!!! Daarnaast hebben we nog een dag door de Bay of Islands gezeild op de Lion New Zealand, een oud Whitbread schip. We moesten onze mouwen (natuurlijk spreekwoordelijk door de T-shirtjes) opstropen om mee te helpen met het hijsen van de zeilen en het overstag gaan. Léon heeft het zelfs nog even gewaagd om plaats te nemen achter het roer van dit 78 voet lange jacht. De laatste dagen van onze reis hebben we heerlijk met Tineke en Dennis doorgebracht in Scott’s Landing. :-)
Gisteren (maandag) zijn we gezamenlijk naar Auckland gereden waar we onze spullen bij in onze kamer in een motel bij het vliegveld gedumpt hebben en de rest van de dag in de stad hebben doorgebracht. Nog een kopje koffie gedronken met Tineke en Dennis aan de grootste jachthaven van het land om daarna te gaan souvenier shoppen en de Auckland Sky Tower (328m) te “beklimmen”. Na een korte nacht en goede vlucht zijn we nu weer terug in Melbourne.
We willen Tineke & Dennis en Femke, Scott & de meiden bedanken voor een geweldige tijd en hun kiwi gastvrijheid! We hebben de berichten over de elfstedenkoorts gelezen en Léon mist het schaatsen en de ijzige kou wel een beetje. Maar ja, de zomerse temperaturen van 25-30 graden zijn ook niet verkeerd. Houden jullie het allemaal een beetje vol?? We kunnen NZ aan iedereen van harte aanraden!!!
Veel liefs en een dikke kus!
-
08 Februari 2012 - 04:18
Claudia En Giorgio:
Wat zien jullie er heerlijk ontspannen uit zeg! Het is hier nu ongeveer net zo koud als tijdens onze treinrit vorig jaar in Siberië, we wachten in spanning af of 'it oan giet' of dat het 'net ken'... Het kan vriezen, het kan dooien zeg maar. Vrees eerlijk gezegd het laatste, maarem Leon, zullen we anders ff switchen? Jij komt schaatsen (bijvoorbeeld op de wateren van Zeeland) en ik kom zonnen?
Have fun luitjes! x -
08 Februari 2012 - 08:08
Lona:
Wat een fantastisch verhaal weer om te lezen. Geweldig wat een avontuur. Hier is het lekker koud, hoewel de Elfstedentocht toch spannend blijft of het wel of niet doorgaat. Joop zit een weekje in Israel en komt morgen weer naar huis. Eerst Jeruzalem en nu in Tel Aviv. Heeft het daar heerlijk, kan ook lekker buiten eten. Wachten weer op jullie volgende verhaaal. Veel plezier.
Lona -
08 Februari 2012 - 08:23
Maarten:
Mooi verhaal en wat een geweldig land lijkt me dat!! -
08 Februari 2012 - 09:51
Kenny:
Dudes!!
Mooi mooi mooi...
Super land lijkt me dat! Toffe foto's ook!
Over de elfstedentoch mis je niets hoor (hij gaat toch niet door). Het is een beetje koud en iedereen gaat weer gillen over die tocht hahaha, typisch Nederland!
Anyways Enjoy! -
08 Februari 2012 - 17:43
Pa Ribbe:
Jongens wat een heerlijke verhalen !!!
Heb weer met een Mauro traan het hele verhaal 2x gelezen en erg veel herkent. Want Cin, wat jij nu Léon laat zien, hebben wij jou een paar jaar geleden laten zien. Wat een feest omdat allemaal nog eens mee te maken door het lezen van jullie verhalen. Lekker door blijven pakken en we kijken uit naar het volgend avontuur !?
Dikke kus en zeg maar dat ik trots ben op de Schipper !!! -
08 Februari 2012 - 18:20
Paula Ribbe:
Jongens wat een feest. Ik heb genoten van de foto,s en het verhaal. Hartstikke leuk en wat een schitterend land hè.
Liefs mama Paula -
09 Februari 2012 - 00:01
Leon:
Nog een kleine anekdote die ik vergeten was te melden in het verhaal: Toen we op het meest Noordelijkste puntje van NZ stonden, Cape Reinga, toch wel een beetje in de middle of nowhere gebeurde het volgende: Uit het niets kwam daar een jongen in een ajax shirt aanlopen als een soort geschenk omdat ik de mooiste wedstrijd in de kuip in jaren heb moeten missen. Ik kon het natuurlijk niet laten om te vragen of hij ook zo genoten had van de fantastische wedstrijd van afgelopen zondag in de Kuip. De blik in zijn ogen sprak boekdelen en deed me toch ook genieten van de mooie 4-2 overwinning ook al was ik helemaal aan de andere kant van de wereld.... -
11 Februari 2012 - 18:40
Leen En Margriet:
weer een geweldig verhaal,wat maken
jullie een hoop mee, jullie zien er heel
goed uit lekker bruin en uitgerust. veel
reisplezier en wacht op jullie volgende
verhaal.
hartelijke groeten Leen en Margriet -
12 Februari 2012 - 09:50
Heiko:
Hi Leon en Cindy,
Heerlijk om zo op de zondagochtend met een bakkie koffie jullie blog bij te lezen en naar alle eerlijkheid dient dan ook gezegd te worden dat er lichte tekenen van jaloezie opkomen. Neemt natuurlijk niet weg dat dit avontuur jullie van harte gegund is. Blijf vooral lekker schrijven; naast het feit dat het ons een beter beeld geeft van het leven 'down under' is het fijn jullie op de foto's te volgen. Jullie zien er echt gezond uit...! Wat een sabbatical allemaal niet met je kan doen...! Laat me even weten of we jullie telefonisch kunnen bereiken. Leuk om weer even bij te praten. Enjoy! -
12 Februari 2012 - 13:33
Peter:
Was het nou echt nodig om die anekdote nog even toe te voegen?? maakt het verhaal toch een stuk minder leuk..;-)
Bij deze ook Nieuw-Zeeland aan het wensenlijstje toegevoegd, wat cool allemaal zeg!! Wat Heik ook al zegt: super om jullie op deze manier te kunnen blijven volgen, keep on writing! All the best, en we spreken/schrijven snel!
Ciao,
Peter -
13 Februari 2012 - 13:36
Tante Els:
Hoi Cindy en Leon
Weer z'n geweldig verslag. Hier zijn ze volop aan het schaatsen.Net als vorig jaar rijdt politie Gouda ook weer op quads.
Spits uur voor loodgieters. Circa 80 patiënten met botbreuken.De winter heeft toch wel iets! Maar ik laat me niet ondersneeuwen. Dikke kus Els -
18 Februari 2012 - 22:31
Anngee:
Wat een geweldig verhaal weer! Toch dat stukje nederland tussendoor. Veel plezier en we zijn benieuwd naar het volgende verhaal!
Dikke kus, anngee
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
