Een eigen huis, een plek onder de zon in Perth!

Hallo allemaal,

Daar zijn we weer eens met een update hoe het ons vergaat aan de andere kant van de wereld.

Heerlijk, we wonen nu anderhalve week in ons nieuwe appartementje in South Perth en het bevalt super. Maar eerst terug naar hoe het zo gekomen is.

Zoals we hadden aangegeven is het zoeken van een huisje in Perth erg lastig. Maar we hadden deze keer geluk. Op een vrijdag toen we dit huisje konden bekijken waren we een beetje te vroeg en raakten we in gesprek met de eigenaresse van het huis. Blijkt dat ze Nederlandse ouders heeft en zelfs oud Hollandse gordijntjes achter het raam heeft hangen. Daarnaast is ze een fervent reiziger en duiker dus we hadden genoeg om over te praten. Uiteindelijk hebben we maandagochtend 14 mei onze papieren ingevuld en ’s middags kregen we een verlossend telefoontje van de makelaar dat wij waren uitgekozen. Wat een super gevoel was dat! Het is een beneden appartement met een eigen tuintje en twee slaapkamers. De eigenaresse gaat voor een half jaar vrijwilligerswerk doen in Afrika dus we kunnen voor een half jaar in haar appartementje wonen. Ze laat de grote meubelen staan wat gunstig is voor ons zodat we niet direct grote meubels moeten kopen. Dit betekende wel dat we nog twee weken moesten bijboeken in ons tijdelijke appartementje maar dit bleek gelukkig geen probleem te zijn. Na een aantal keer op de koffie bij de eigenaresse van het tijdelijke appartement konden we niet meer stuk en zou ze het huisje voor ons aanhouden totdat we direct over konden naar ons nieuwe appartement.
Ons Nieuwe adres in Zuid Perth is:

3/28 Onslow Street
South Perth, WA 6151
Australia

In de week van 14 mei is Leon bij een aantal bedrijven in persoon langsgegaan om een sollicitatiebrief direct af te geven in plaats van via de email in de hoop dat dit je een betere kans zal geven. Donderdag 17 mei hebben we ons contract voor de periode van 29 mei tot 28 november 2012 getekend bij de makelaar en hebben we op de fiets onze nieuwe woonomgeving bezocht en zijn we nog even de Perth Zoo ingelopen. We wonen nu echt recht tegenover de dierentuin, aan de overkant van de straat. We worden elke morgen gewekt door de gibbons die het dagprogramma met elkaar aan het doornemen zijn. Vrijdagavond 18 mei hebben we met een Australisch/Nederlands stel Ryan en Elize in de stad afgesproken en hebben we gezellig met elkaar wat gedronken en daarna gegeten.

Zaterdag 19 mei zijn we vroeg opgestaan want we hadden kaartjes gekocht voor de Defence Air Force Show op Pearce Air Force Base buiten de stad. Leon was als een kind zo blij . We moesten met de trein naar Midland waar we een bus konden pakken die ons naar de luchtmachtbasis bracht. Hier hebben we bijna alle vliegtuigen van de Australische luchtmacht aanschouwd, eerst van dichtbij en daarna in een vliegshow. Er kwam zelfs een Amerikaanse B52 bommenwerper overvliegen vanuit Guam (17uur heen en terug). Dit toestel kon hier niet landen omdat de landingsbaan niet breed genoeg was. Het was een heerlijke dag met een strak blauwe lucht waar we ons zelfs meerdere keren moesten insmeren. Toch niet vervelend voor een ‘herfstdag’ in Perth.

Nu eerst een kleine anekdote van de Australische bureaucratie die ze waarschijnlijk van de Engelsen hebben overgenomen. We wilden een West-Australisch rijbewijs aanvragen. Wij op de fiets naar de lokale RDW met alle papieren die we hadden. Bleek dat we nog een identificatiemiddel misten uit het lijstje wat betekende dat we een Proof of Age card (leeftijdskaart) moesten aanvragen. We moesten dus eerst allebei een kaart van $25 aanvragen waar we een week op moesten wachten voordat we het West-Australische rijbewijs konden aanvragen. Elke staat heeft zijn eigen regels en je krijgt dus ook een rijbewijs per staat. Na een week hadden we de Proof of Age card binnen en konden we weer terug naar de RDW om ons rijbewijs aan te vragen. Ook nu hadden we alle benodigde papieren bij ons en een aanvraagformulier ingevuld. Leon wilde graag zowel zijn auto- als motorrijbewijs overzetten. Bij de laatste controle bleek dat ze alleen een autorijbewijs voor ons beiden hadden aangevraagd. Leon vroeg of ze ook niet zijn motorrijbewijs konden toevoegen. Ze keek hem aan met een blik van….. alles was al in het systeem ingevoerd dus ze moest het overleggen met haar baas. Uiteindelijk ging het lukken maar bleek omdat Leon zijn motorrijbewijs nog geen volledig jaar heeft, dat hij alleen een gereduceerde klasse motoren mag rijden. Maar ze vergat even te melden dat hij dan wel opnieuw na een jaar een theorie- en praktijkexamen moet doen om ook de zwaardere klasse motoren te mogen rijden. Hier had Leon helemaal geen zin in en wilde dus dan maar wachten tot hij zijn motorrijbewijs een jaar had en het dan in een keer over kon zetten (zuchtzucht)! Ja ho even zei de dame achter de counter: dit staat nu al in het systeem en is niet meer te veranderen. Ach je kan het ze niet kwalijk nemen ;-) maar Leon was het daar niet mee eens. De oplossing was gevonden in dat Leon een beëdigde verklaring moest opstellen waarin hij aangaf alleen een autorijbewijs te willen aanvragen. Na 2,5u verlieten we het RDW in de hoop dat we allebei alleen een autorijbewijs zouden ontvangen. Inmiddels zijn de rijbewijzen ook in goede orde ontvangen.

Donderdag 24 mei zijn met de fietsen in de metro richting Fremantle vertrokken omdat we een dagje naar het ‘vakantie-eiland’ Rottnest gingen. We konden onze eigen fietsen meenemen op de ferry die er 30 min over doet vanuit Fremantle naar het kleine eilandje voor de kust genaamd Rottnest. Zoals de naam al doet vernoemen is dit eiland ontdekt door onze Hollandse voorvaderen in de naam van Willem de Vlamingh voor de VOC. Hij zette hier 1693 voet aan wal en vond dat er veel ‘ratten’ op het eiland waren. De ratten waar De Vlamingh het over had zijn Quokka’s, een wallabysoort met een ratachtige kop. We hebben deze dag met wederom een strak blauwe lucht heerlijk over het eiland gefietst (rondje van ca. 25km) waarbij we op verlaten stranden hebben uitgerust en Leon zelfs is gaan snorkelen. Een schitterend eiland waar geen auto’s rijden en waar je heerlijk weer het Australische outback gevoel kan krijgen. Om half 5 in de middag vertrok de ferry weer terug richting Fremantle waar we in een lokale pub hebben gegeten voordat we de metro weer instapten met onze fietsen richting huis. De volgende morgen hadden we met Paulette, eigenaresse van ons nieuwe huisje afgesproken, zodat ze ons nog wat dingetjes over het huis kon uitleggen. De rest van de dagen hebben we wederom in de bieb of stad doorgebracht in afwachting van onze aanstaande verhuizing.

Maandag 28 mei hadden we een autootje gehuurd wat het verhuizen vanuit Shenton Park naar South Perth makkelijker maakte. Volgende morgen hebben we al onze spullen in één ritje in de auto kunnen laden en ons tijdelijke huisje leeg achtergelaten. We moesten wel om de beurt onze fiets naar South Perth fietsen (ca. 30min). De grote meubelen waren in ons huisje aanwezig maar de dagelijkse gebruiksartikelen niet dus we zijn ’s middags direct de auto in gesprongen om o.a. bestek, borden, glazen, pannen, lakens, kussens en een tv te gaan kopen. Gelukkig hebben ze hier ook een IKEA en een soort Hema = Target en Kmart waar we een starters set konden kopen met o.a. pannen, bestek en een messenset. De volgende drie dagen zijn we elke dag in de verschillende winkelcentra te vinden geweest om de nodige spullen te kopen om ons appartement aan te kleden en het een beetje eigen te kunnen maken. We hadden de auto voor een week gehuurd en bedacht dat we na een aantal dagen van winkelen, een lang weekend naar het zuidwesten zouden gaan. We hebben zelfs in de uitverkoop een tentje en luchtbed gekocht om lekker te kunnen kamperen.

Vrijdagochtend 1 juni zijn we richting Bunbury vertrokken waarna we door zijn gereden langs de westkust naar Busselton, waar de langste pier van het zuidelijke halfrond ligt (ja hoor ook hier hebben ze weer iets unieks ;-) . We hebben ons tentje op een camping opgezet in Yalingup waarna we bij de vuurtoren van Cape Naturalist zijn gaan kijken. Leon had de hele dag last van jeuk en rode vlekken dus we zijn nog even bij de apotheek een zalfje hiervoor gaan halen. Helaas werd deze jeuk en rode vlekken gedurende de avond en met name de nacht alleen maar erger waardoor we beiden slecht geslapen hebben en Leon zelfs een opgezwollen gezicht kreeg. De volgende morgen hebben we dan ook maar besloten om langs de EHBO van het regionale ziekenhuisje in Busselton te rijden om er een dokter naar te laten kijken. Leon kreeg gelijk 2 shots adrenaline in zijn bovenbeen gespoten om de rode vlekken en jeuk te verminderen. Hierdoor moest hij wel aan de verschillende monitoren gelegd worden omdat adrenaline een negatieve invloed op je hart kan hebben. De dokter gaf aan dat het waarschijnlijk een allergische reactie ergens op is geweest. Leon kon zich niet herinneren dat hij gebeten was door iets en de afgelopen dagen hebben we natuurlijk heel veel nieuwe dingen om ons heen gehad zoals nieuwe spullen, lakens, appartement en tuin. Het was dus niet vaststellen waarop Leon allergisch reageerde. We hebben uiteindelijk 4,5u in het ziekenhuis gezeten in afwachting van de reactie op de medicijnen. We moesten een kuurtje medicijnen ophalen bij de apotheek en hebben ook maar besloten om 2,5u terug te rijden naar Perth omdat je je niet echt op je gemak voelt in de middle of nowhere als je ziek bent.

Gelukkig heeft de kuur met prednison en antihistamine pilletjes zijn werk gedaan en is de allergische reactie de afgelopen week verdwenen. Nu hopen dat deze niet meer terugkomt! We zijn afgelopen maandag op de 1e WA Day (voorheen Foundation Day) naar de Bell Tower aan de rivier geweest waar je gratis toegang tot had op deze feestdag. Daar waren we dan ook niet alleen :-S . Vanaf ons huisje is dat 10min lopen naar de ferry en dan de Swan River over en je bent in Perth CBD. Leon heeft woensdagochtend een telefonisch interview gehad met een project management consultancy bureau in Perth waar hij gesolliciteerd had en hoopt dat hier in de komende twee weken meer nieuws over krijgt. Daarnaast is het elke dag op zoek naar nieuwe functies en blijven solliciteren en er vooral achteraan bellen. We zijn gisteren naar de Murdoch University geweest om te kijken of Cindy daar misschien part-time haar levensdroom kan verwezenlijken en een opleiding marine biologie kan gaan volgen. Dus heel veel spannende dingen die spelen waar we jullie alles graag over 1 week persoonlijk meer over vertellen.

Time flies maar we kijken er ontzettend naar uit om jullie allen de komende 3 weken in Nederland weer te kunnen zien en even bij te kunnen praten. We vertrekken volgend week zaterdag 16 juni vanuit Perth en komen dan zondagochtend 17 juni op Schiphol aan!

We zien jullie vanaf volgende week in Nederland!
Dikke kus

Leon & Cindy