Rob was having here

Rob was having here

Weer tijd voor een nieuwe update want er is weer genoeg gebeurt sinds ons laatste verhaal. Afgelopen zondag zijn namelijk Kenny en Annet uit Nieuw Zeeland gearriveerd. We nemen jullie eerst mee naar ons avontuur dat onze goede vriend Rob hier is geweest. Bereid je voor op een wat langer verhaal ;-)

We hebben hem op een vrijdagnacht om 2u opgehaald nadat hij er een vlucht via Singapore en Bali had opzitten. Zaterdagmorgen lekker uitgeslapen en in de middag naar de Subi markets en Cottesloe gereden en ‘s avonds een lekker Aussie bbq bij Amanda en Wouter. Zondag had Cindy een dag dat ze met een aantal medestudenten veldwerk moesten gaan doen in de zijtakken en moerassen van de rivier. Rob is met Leon mee geweest naar zijn voetbalwedstrijd bij South Perth. Cindy moest maandag gewoon weer naar college en Leon en Rob hebben een lekker rustig dagje gehad en zijn in de bieb geweest.

Dinsdag zijn Leon en Rob met de huurauto de Perth Hills ingereden. Dit is ongeveer een klein uurtje rijden vanaf ons huis en je bevindt je direct in de natuur. Schitterende bossen en mooie wegen die je o.a. langs een groot stuwmeer leidden. We hebben heerlijk gewandeld en geluncht in Kalamunda. Vanaf de Perth Hills heb je ook een schitterende uitzicht over de uitgestrekte metropool Perth. We zijn nog een natuurpark ingereden waar we op een afstand Rob zijn eerste kangaroo zagen zitten. Wij er natuurlijk op af maar helaas dook hij de bosjes in. We eindigden bij een barretje waar we lekker aan een biertje wilden drinken en tot onze grote verbazing stonden daar allemaal kangaroos langs het terras. Bleek dat ze daar een beetje bijgevoerd worden. De dame achter de bar kwam naar buiten lopen met twee heerlijke pints en twee witte emmertjes met voedsel voor de kangaroos. Rob had deze middag gelijk bijna heel de Australische fauna kennisgemaakt ;-)

Woensdag stond er een sportieve prestatie op het programma. Na een koffie aan het strand in Rockingham wachtte ons 18 holes op de Rockingham Golf Club. Natuurlijk als ware pro’s eerst een paar balletjes op de driving range alvorens we op ons gemak gingen starten. Het was woensdagmiddag dus geen hond in de baan behalve de befaamde kangaroos. Deze baan liep dwars door een natuurgebied en de kangaroos lagen dan ook heerlijk aan de kant van de fairway. We hebben een top middag gehad waar we zelfs nog een slang voorbij zagen komen en we bij het afslaan toch echt wel om een kangaroo heen moesten slaan omdat hij met zijn rug naar ons toe lag. Leon kreeg deze dag te horen dat hij aangenomen was voor zijn tijdelijke job bij de City of Stirling.

Donderdag was Cindy vroeg klaar met college en zijn we met elkaar naar de Swan Valley gereden. Hier zijn we rustig begonnen bij de Yahava Koffie branderij en daarna naar de Margaret River Chocolate factory gereden. We hebben heerlijk een oer Hollandse broodje bal langs een rustig stroompje gegeten (zelf meegenomen) zodat we een goede bodem hadden voor onze wijntour. We zijn begonnen bij Houghton, een van de bekenste wijnen uit de regio. We waren niet echt onder de indruk van de wijnen maar de wijngaard was geweldig. De volgende was een kleine boetiek wijngaard waar we geloof ik wel 10 verschillende wijntjes konden proeven van rose tot aan desert wijn en port met een heerlijk kaasje. Natuurlijk elke keer wel uitspugen ;-) Vervolgens hebben we nog een aantal wijntjes geproefd ergens anders voordat we geëindigd waren bij Egdecomb waar we ook weer 8 verschillende wijntjes hebben geproefd waarbij we zelfs een ijsje kregen met een zoete dessert wijn erover heen, heerlijk! Gelukkig was Cindy onze BOB en konden we nog bij een kleine bierbrouwerij wat biertjes proberen voordat we terug reden naar de stad met een achterbak vol wijnen!

Cin moest vrijdag weer aan de bak dus de heren hebben vroeg de ferry genomen naar Fremantle vanaf het centrum. Rob zat natuurlijk weer heerlijk de gehele rit in de zon maar we hebben hem wel zover gekregen, na meerdere malen waarschuwen, dat hij ook de broodnodige factor 30 smeert. In Fremantle hebben we een schitterende tour gedaan door de Fremantle Prison, het enige werelderfgoed gebouw in Western Australia. We hebben genoten en Rob was zeer onder de indruk van onze vaderlandse geschiedenis in Western Australia bij ons bezoek aan een gedeelte van het wrak van de Batavia in het Scheepvaartmuseum. De middag afgesloten bij de Little Creatures Brewery waar we heerlijk op het terras in de zon hebben gezeten en op Cindy hebben gewacht die ook naar Freo kwam. We hebben met elkaar daar nog gegeten en zijn toen naar huis gereden want Leon en Rob moesten hun koffer nog pakken voor de trip naar Sydney en Nieuw Zeeland.

Vrijdagnacht 12u vlogen we met Virgin naar Sydney waar we met een slaappilletje op na 4u rond 6u ’s ochtends lokale tijd landden. We zijn met de trein direct naar het hotel in Surrey Hills gegaan. We hadden geluk en konden gelijk de kamer in en hebben heerlijk nog even 1,5u op bed gelegen. We zijn daarna de stad ingelopen en op ons gemak in het centrum ontbeten. Via Darling Harbour zijn we toen richting de Fish Market gelopen. Dit was een waar paradijs voor Rob! Overal om je heen hadden ze de mooiste vis en schaaldieren liggen. Hier hebben we dan ook heerlijk geluncht. Het plan was om een fiets te huren maar dat is uiteindelijk niet gelukt en we zijn met een ferry naar Circular Quay gevaren tussen de Harbour Bridge en Opera House in. Hier hebben we heerlijk op het terras gezeten met uitzicht op deze welbekende ‘gebouwen’. Je zal wel denken alweer uitrusten maar de afstanden hier zijn zo groot ;-) en je moet jezelf ook trakteren het was tenslotte ‘vakantie’. We hebben ons beentjes even wat welverdiende rust in het hotel gegeven waar we lekker hebben gezwommen en in de sauna hebben gezeten. ’s Avonds wilden we eerst kijken of we wat konden eten in het bekende Kings Cross. Maar nadat we daar helemaal heen hadden gelopen vonden we het toch niet veel bijzonders en hadden we een veel leuker tentje gevonden in Surrey Hills om de hoek bij ons hotel. Hier hebben we dus ook heerlijk gegeten en lekker zitten natafelen totdat we de zaak bijna uit werden gezet.

Volgend morgen hebben we de bus gepakt naar het wereldberoemde Bondi Beach waar we op de boulevard hebben ontbeten. Na wat foto’s op het strand zijn we richting Bronte Beach gaan wandelen via een schitterend wandelpad wat je langs de kliffen van de kust leidt naar de volgende baai. We moesten daarna al weer de bus terug naar de stad nemen want ons GROTE Sydney avontuur stond te wachten. We moesten ons om 17u melden bij de Sydney Harbour Bridge want die gingen we beklimmen. We kregen eerst bijna een uur een veiligheidsuitleg en moesten we pakken met veiligheidsbroekjes aantrekken. Je loopt dan in een rij achter de gids aan de brug op. Je klikt jezelf bij het verlaten van de startruimte vast aan de reling en je klinkt je pas weer los nadat je na 2u weer terugkomt. Je heb een headset op zodat de gids je allerlei wetenswaardigheden kan vertellen tijdens je tocht door en over de brug naar het hoogste punt. In het begin moet je nog even slikken maar daarna gaat het vanzelf en we klommen/liepen via de buitenste boog helemaal naar de top waar we ook een foto hebben gemaakt. We hadden de avond tour geboekt en bovenop voelde je de wind wel aantrekken maar het uitzicht maakte alles goed! We hebben allebei verschrikkelijk genoten en de avond afgesloten met een paar heerlijke Tiger biertjes in een Maleisisch restaurant.

Maandagmorgen vroeg uit de veren want we vlogen om 10.30u door naar Queenstown in het zuiden van Nieuw Zeeland. Het was ongeveer 3u vliegen en nog eens 2u tijdsverschil dus we hadden alweer een groot gedeelte van de dag verloren. De aankomst was schitterend door de bergen heen en een beetje schommelend landden door de wind. De temperatuur moesten we wel erg aan wennen want het was maar 10 graden. Na de douane en quarantaine konden we onze Juicy autootje ophalen en zijn we direct naar Wanaka gereden wat nog ongeveer een uurtje rijden was. Hier woonde Kenny tijdens zijn werk als snowboard instructeur. We ontmoeten elkaar op de parkeerplaats bij een grote supermarkt en hebben gelijk boodschappen gedaan en zijn richting zijn huisje gereden. Hij woonde daar samen met een Argentijn en een Brits stel. Een geweldig huis op een schitterende locatie maar het werd ’s avonds wel erg koud in huis, geen isolatie of verwarming. We zaten om een gegeven moment met mutsen en truien aan in huis. Gelukkig had Kenny een elektrische deken zodat je een warm bed in stapt…behalve Rob.

Volgende morgen was Kenny al om 7u vertrokken want die moest al vroeg op de berg van Cardrona zijn. Na het ontbijt hebben we ook onze spullen gepakt en zijn richting Cardrona gereden. Het is ongeveer een half uur rijden voordat je onderaan de berg bent en dan ga je een ongeasfalteerde weg op naar het skistation wat ongeveer nog 12km omhoog is. De skigebieden zijn hier privé eigendom en ook niet zo groot. Kenny had een gratis skipas voor ons geregeld en we moesten alleen nog even ski’s, een snowboard en schoenen huren. Kenny moest werken en wij hebben ons deze dag uitstekend vermaakt. We hadden geluk met het weer want het was de gehele dag strak blauw. Het gebied had 4 stoeltjes liften en was niet heel hoog maar je keek wel uit over het hele berggebied in de omgeving. Om 16u ’s middags sluit alles en moet iedereen de berg af. Apres skiën was er dus niet echt bij onderaan de piste daarvoor moet je terug naar het dorp. We hebben deze geweldige dag dan ook met een paar pilsjes en een heerlijke hamburger afgesloten.

Woensdag was Kenny vrij en zijn we met elkaar naar een ander skigebied gereden wat Treble Cone heet. Ook dit was een half uur over asfalt en een half uur op een dirt weg voordat we bij het basis station waren. Ook deze dag hadden we weer een dag met strak blauwe lucht. Dit skigebied had zelfs maar 2 stoeltjesliften maar kan je je prima een hele dag vermaken. Kenny had ons nog meegenomen naar een schitterend uitkijkpunt over het meer van Wanaka en omgeving. We moesten dan wel eerst een stuk klimmen maar het was het meer als waard. Hier kwamen we zelfs de Kea (soort papegaai achtige vogel) tegen in de sneeuw. Donderdag zijn we met z’n drieën naar Queenstown gegaan. We moesten echter eerst onze huurspullen terugbrengen bij de verhuur bij Cardrona. Toen we daar aankwamen bleek dat onze kleptomanische vriend Rob de skies van iemand anders had meegenomen bij een bergrestaurantje en dat wij dus zijn huurskies niet bij ons hadden. Na wat bloed, zweet en tranen bleek gelukkig dat de eigenaar van de skies de huurskies had terug gebracht en hebben we zijn skies bij de gevonden voorwerpen afgegeven. Wat een avontuur… ’s Middags zijn Rob en Leon in Queenstown met de gondel naar boven gegaan waar ze met van die skelter achtige wagentjes over een parcourt de heuvel af konden rijden. We voelden ons even weer kind ;-). We hebben ons maar niet gewaagd aan het bungy jumpen of skidiven want dat vonden we allemaal erg duur! We hebben ons avontuur bij Kenny heerlijk ’s avonds in een restaurant in Wanaka afgesloten waarna we hebben gepoold in de lokale Ierse pub.

Volgende morgen weer vroeg op om onze camper op te halen in Queenstown. Eerst onze huurauto ingeleverd en daarna de camper opgehaald. Dit keer was het een Backbackper Wanderer, een grote Mercedes bus met alles er op en er aan! Helemaal top. Het was Rob zijn eerste camperavontuur. We zijn toen vertrokken richting de Oostkust. Elke 100km die je in NZ rijdt is anders. We begonnen in de bergen bij Queenstown, gingen geleidelijk over naar glooiend landschap met overal om je heen schapen om te eindigen in Duniden aan de Zuidoost kust van NZ. Dit is een grote studentenstad. We hadden een camping aan het strand en zijn toen het centrum ingelopen want we hadden om 18u een brouwerijtour bij Speights Brewery. Altijd interessant om te zien waar bier van gebrouwen wordt, maar het leukste blijft het eindigen in een pub waar je zelf je eigen biertjes mag tappen. We hadden een goede bodem aangelegd voor een heerlijk diner bij het restaurant Plato.

Zaterdagmorgen vroeg op om een duik te nemen in de Grote Oceaan. Het douw stond op het gras maar we hebben ons niet laten kennen en zijn het water in gerend en weer uitgerend ;-). We zijn toen de Otago Peninsula opgereden waar we een wildlife tour hebben gedaan. Dit was op een grote schapenboerderij wat aan de kust lag. We hadden hier een privé tour met een soort quad achtig wagentje. We hebben onze ogen uitgekeken! We konden op een meter van jonge zeehonden staan, hebben bijzondere zeevogels zien broedden en hebben zelfs de zeer zeldzame yellow eyed pinguïns gezien. Wat een natuurschoon! De weg terug naar Duniden was schitterend, crossen met een 6,5m camper door haarspeldbochten langs de baai. We zijn toen direct doorgereden richting Christchurch. We hadden het plaatsje Akaroa uitgekozen voor onze laatste avond aan een baai ten zuidoosten van Christchurch. Hier hebben we ’s avonds heerlijk gebbqed maar we moesten het wel binnen opeten want het koelde wel erg af ’s avonds. Ook deze dagen hebben we bijna geen regen gezien.

Zondagmorgen vroeg naar Christchurch Airport gereden waar we de camper hebben ingeleverd en ingecheckt voor onze vlucht met Qantas via Sydney terug naar Perth waar we ’s avonds om 20u lokale tijd landden. De volgende morgen stond Leon zijn eerste werkdag op het programma maar dat bewaren voor de volgende keer want er moet nog wat om naar uit te kijken zijn toch….

Dikke kus van ons