Drukke tijden hier Down Under!
Door: Leon & Cindy
Blijf op de hoogte en volg Cindy
20 Januari 2012 | Australië, Melbourne
Mates,
We zijn weer veilig thuis van onze road trip vanuit Sydney terug naar Melbourne in 5 dagen. We pakken onze avonturen op waar we ons laatste verhaal zijn geëindigd. Léon is, zo dapper als hij is, op de maandag 9 januari voordat we vertrokken naar Sydney, met Jan Tersteeg mee geweest naar de bijen. Dit vraagt natuurlijk om een verdere uitleg. Paula en Cees (Cin d’r ouders) zijn een aantal jaren geleden een Nederlands stel tegengekomen tijdens hun tocht door Australië. Dit zijn Jan en Monique Tersteeg die met hun ouders na de oorlog naar Australië zijn geëmigreerd. Jan is inmiddels 70 jaar en is al 54 jaar druk met het houden van bijen en met name het vergaren van heerlijke honing. Léon was niet helemaal zeker van zijn zaak en moest bij zijn ouders nog nagaan of hij niet allergisch was voor bijensteken voordat hij dit avontuur aanging en volgens hen was dit niet zo. Wat een geweldig avontuur was het! Volledig in een imker pak met handschoenen en een dikke spijkerbroek samen met Jan de bijen eerst met rook verdoven om vervolgens de honingraten uit de bijenkorven (zelf gemaakte dozen) te halen. Natuurlijk vinden bijen dit kleptomane gedrag niet aangenaam en gaan dan ook met z’n allen ten strijde om de indringers aan te vallen. Dat was wel wennen: honderden bijen die om je heen cirkelen op zoek naar een stukje huid om je te steken.
Na een heerlijk T-bone steak vanaf de bbq uit de achterkant van Jan zijn 4x4 en één bijensteek rijker, moesten we de honing uit de graten halen in zijn caravan/fabriekje. De honing wordt eerst machinaal uit de raten gesneden en vervolgens worden de raten gecentrifugeerd om alle honing eruit te krijgen. Natuurlijk mocht Léon als eerste de verse honing proeven…als een kind zo blij :D Léon heeft ontzettend veel lol gehad en vond het geweldig om zo dicht bij de wonderlijke natuur te staan. Menig Australiër kan nog het nodige van Jan leren over leven in de middle of nowhere.
Dinsdag 10 januari werden we ‘s ochtends vroeg om half 7 door Cornelis bij het vliegveld afgezet voor onze 1 uur durende vlucht naar Sydney. Daar aangekomen hebben we onze spullen bij het hotel afgegooid en te voet de stad in gegaan. We hebben natuurlijk de toeristische hoogtepunten nog een keer aangedaan: Harbour Bridge, Opera House, Botanical Gardens, Darling Harbour, Chinatown en een ferry tocht bij schemering door de haven. We hebben ook nog even van het zwembad en sauna in ons hotel genoten. De volgende morgen vroeg ons Hi-top campertje opgehaald bij Apollo en via het Olympische Park naar de Blue Mountains gereden. Dit is een bergachtig gebied, 1,5 uur ten westen van Sydney met een geweldige natuur. De naam komt voort uit de blauwe gloed die tussen de bergen hangt, afkomstig van de Eucalyptus bomen. We hebben een aantal schitterende lookouts en watervallen gezien en overnacht op een camping in Blackheath.
Donderdagochtend vroeg uit de veren voor onze reis richting de hoofdstad van Australië…. Ja zeggen jullie het maar….inderdaad Canberra. Dit is een kleine stad die volgend jaar 100 jaar bestaat waar de Australische regering is gehuisvest. Australië bestond vroeger uit een aantal koloniën/staten van het Engelse rijk voordat ze onafhankelijk werden en de verschillende staten moesten worden samengevoegd. Er was een grote strijd tussen Sydney en Melbourne wie de hoofdstad van Australië moest worden. Na lang onderhandelen zijn ze tot een compromis gekomen: een nieuwe stad minimaal 1,5 uur en 100 km bij Sydney vandaan, maar wel in de staat New South Wales. Onder andere deze kennis is naar voren gekomen tijdens een leuke rondleiding door het regeringsgebouw. Na Canberra zijn we richting de oostkust gereden en hebben overnacht in Batehaven. Op elke camping was het ritueel om ons eten op een buiten bbq op de camping klaar te maken.
Vrijdag zijn we verder zuidelijk langs de kust, meren, rivieren of door schitterende natuurparken gereden en hebben we een aantal tussenstops gemaakt bij geweldige plaatsjes waaronder: Narooma, Bega (waar de cheddar kaas vandaan komt, natuurlijk ook even langs de fabriek gereden om als echt kaaskoppen wat kazen te proeven) en Merimbula. Deze zuidoostelijk kust van New South Wales (NSW) is schitterend en wordt ook wel de Sapphire Coast genoemd vanwege schitterende blauwe zee. Er waren ook nog veel Ozzies op vakantie die allemaal een boot bij zich hadden om te gaan vissen op zee op in de rivieren. Elke morgen stonden ze in de rij bij de botenhelling om hun boot te water te laten gaan. We hebben uiteindelijk een camping gevonden net over de grens in de staat Victoria, Mallacoota, aan het strand omgeven door natuurparken. Hier hebben we ook een wandeling gemaakt door het nabijgelegen Croajingolong National Park. Tijdens deze wandeling kwamen in aanraking met onze eerste Australische slang, een red-bellied black snake; deze zijn behoorlijk giftig maar wel heel mooi om te zien vanwege (de naam zegt het al) de bijna paarsglimmende zwarte rug en rode buik. Gelukkig lagen er allemaal stokken naast van mensen die al nagegaan waren of hij al dood was, wat hij inderdaad ook was.
Zaterdag hebben we onze reis westelijk vervolgd langs wederom schitterende kusten met natuurgebieden en meren met pelikanen en plaatsjes als Lakes Entrance, Golden Beach en Seaspray. In Lakes Entrance hebben we heerlijk geluncht op een lookout over de meren die daar in zee stromen en verse zalm bij de vissers gekocht voor op de bbq. Onze trip eindigde in een rustiek piepklein kustplaatsje Woodside Beach waar we met onze neus richting het strand konden overnachten. Na een heerlijk bbq zijn we bij de nachtvissers op het strand gaan kijken die in het avondgloren naar platvissen en kleine haaien aan het vissen zijn. Een vriendelijke visser wist ons uit te leggen hoe het ‘surf fishing’ werkt. We wilden graag overnachten in Wilsons Promotory National Park, maar dat wil iedereen uit Melbourne in de zomer en de enige wildcamping was dan ook volgeboekt. Zondag zijn we ’s ochtends op tijd vertrokken om onze camper in de middag na 1790km in 5 dagen weer in te leveren in Melbourne. ’s Avonds hebben we de verjaardag van Shannah, Alyssa’s zusje, met de familie gevierd.
Deze week had Cornelis een aantal daagjes achter elkaar vrij en zijn we er ook met zijn vieren op uitgetrokken. Maandag zijn we naar Philip Island, 1,5 uur ten zuiden van Melbourne gereden. Hier hebben we ’s avonds de kleinste pinguïns ter wereld (fairy pinguins of little pinguins genaamd) bij het invallen van de duisternis het strand op hebben zien klauteren met een buik vol vis voor hun kroost in de holen in de duinen. Wat een vertederend beeld en hulde voor deze kleine helden die dit dus elke avond vol angst het strand moeten oversteken. Dinsdag hebben we na een heerlijk ontbijt buiten deur, de dag doorgebracht op het strand van Ocean Grove en ’s avonds de nieuwe Sherlock Holmes film bekeken. Als hoogtepunt van deze week tot dus ver, zijn we met z’n vieren gisteren naar het tennis bij de Australian Open geweest. Wat een geweldige dag was dat waar we helaas drie Nederlanders: Kraijcek (enkel), Haasse en Rus (dubbel) hebben zien verliezen. Daarnaast hebben we ook een aantal top wedstrijden gezien van o.a. Murray, Tsonga, Monfils, Ferrer en Kvitova.
Nu nog één weekend voor de boeg waarna ons volgende ‘buitenlandse’ avontuur alweer op ons wacht: Nieuw Zeeland. Hier laten we het voor nu dan ook bij!
We genieten van al jullie reacties!
Hugs and Kisses
Leon & Cindy
We zijn weer veilig thuis van onze road trip vanuit Sydney terug naar Melbourne in 5 dagen. We pakken onze avonturen op waar we ons laatste verhaal zijn geëindigd. Léon is, zo dapper als hij is, op de maandag 9 januari voordat we vertrokken naar Sydney, met Jan Tersteeg mee geweest naar de bijen. Dit vraagt natuurlijk om een verdere uitleg. Paula en Cees (Cin d’r ouders) zijn een aantal jaren geleden een Nederlands stel tegengekomen tijdens hun tocht door Australië. Dit zijn Jan en Monique Tersteeg die met hun ouders na de oorlog naar Australië zijn geëmigreerd. Jan is inmiddels 70 jaar en is al 54 jaar druk met het houden van bijen en met name het vergaren van heerlijke honing. Léon was niet helemaal zeker van zijn zaak en moest bij zijn ouders nog nagaan of hij niet allergisch was voor bijensteken voordat hij dit avontuur aanging en volgens hen was dit niet zo. Wat een geweldig avontuur was het! Volledig in een imker pak met handschoenen en een dikke spijkerbroek samen met Jan de bijen eerst met rook verdoven om vervolgens de honingraten uit de bijenkorven (zelf gemaakte dozen) te halen. Natuurlijk vinden bijen dit kleptomane gedrag niet aangenaam en gaan dan ook met z’n allen ten strijde om de indringers aan te vallen. Dat was wel wennen: honderden bijen die om je heen cirkelen op zoek naar een stukje huid om je te steken.
Na een heerlijk T-bone steak vanaf de bbq uit de achterkant van Jan zijn 4x4 en één bijensteek rijker, moesten we de honing uit de graten halen in zijn caravan/fabriekje. De honing wordt eerst machinaal uit de raten gesneden en vervolgens worden de raten gecentrifugeerd om alle honing eruit te krijgen. Natuurlijk mocht Léon als eerste de verse honing proeven…als een kind zo blij :D Léon heeft ontzettend veel lol gehad en vond het geweldig om zo dicht bij de wonderlijke natuur te staan. Menig Australiër kan nog het nodige van Jan leren over leven in de middle of nowhere.
Dinsdag 10 januari werden we ‘s ochtends vroeg om half 7 door Cornelis bij het vliegveld afgezet voor onze 1 uur durende vlucht naar Sydney. Daar aangekomen hebben we onze spullen bij het hotel afgegooid en te voet de stad in gegaan. We hebben natuurlijk de toeristische hoogtepunten nog een keer aangedaan: Harbour Bridge, Opera House, Botanical Gardens, Darling Harbour, Chinatown en een ferry tocht bij schemering door de haven. We hebben ook nog even van het zwembad en sauna in ons hotel genoten. De volgende morgen vroeg ons Hi-top campertje opgehaald bij Apollo en via het Olympische Park naar de Blue Mountains gereden. Dit is een bergachtig gebied, 1,5 uur ten westen van Sydney met een geweldige natuur. De naam komt voort uit de blauwe gloed die tussen de bergen hangt, afkomstig van de Eucalyptus bomen. We hebben een aantal schitterende lookouts en watervallen gezien en overnacht op een camping in Blackheath.
Donderdagochtend vroeg uit de veren voor onze reis richting de hoofdstad van Australië…. Ja zeggen jullie het maar….inderdaad Canberra. Dit is een kleine stad die volgend jaar 100 jaar bestaat waar de Australische regering is gehuisvest. Australië bestond vroeger uit een aantal koloniën/staten van het Engelse rijk voordat ze onafhankelijk werden en de verschillende staten moesten worden samengevoegd. Er was een grote strijd tussen Sydney en Melbourne wie de hoofdstad van Australië moest worden. Na lang onderhandelen zijn ze tot een compromis gekomen: een nieuwe stad minimaal 1,5 uur en 100 km bij Sydney vandaan, maar wel in de staat New South Wales. Onder andere deze kennis is naar voren gekomen tijdens een leuke rondleiding door het regeringsgebouw. Na Canberra zijn we richting de oostkust gereden en hebben overnacht in Batehaven. Op elke camping was het ritueel om ons eten op een buiten bbq op de camping klaar te maken.
Vrijdag zijn we verder zuidelijk langs de kust, meren, rivieren of door schitterende natuurparken gereden en hebben we een aantal tussenstops gemaakt bij geweldige plaatsjes waaronder: Narooma, Bega (waar de cheddar kaas vandaan komt, natuurlijk ook even langs de fabriek gereden om als echt kaaskoppen wat kazen te proeven) en Merimbula. Deze zuidoostelijk kust van New South Wales (NSW) is schitterend en wordt ook wel de Sapphire Coast genoemd vanwege schitterende blauwe zee. Er waren ook nog veel Ozzies op vakantie die allemaal een boot bij zich hadden om te gaan vissen op zee op in de rivieren. Elke morgen stonden ze in de rij bij de botenhelling om hun boot te water te laten gaan. We hebben uiteindelijk een camping gevonden net over de grens in de staat Victoria, Mallacoota, aan het strand omgeven door natuurparken. Hier hebben we ook een wandeling gemaakt door het nabijgelegen Croajingolong National Park. Tijdens deze wandeling kwamen in aanraking met onze eerste Australische slang, een red-bellied black snake; deze zijn behoorlijk giftig maar wel heel mooi om te zien vanwege (de naam zegt het al) de bijna paarsglimmende zwarte rug en rode buik. Gelukkig lagen er allemaal stokken naast van mensen die al nagegaan waren of hij al dood was, wat hij inderdaad ook was.
Zaterdag hebben we onze reis westelijk vervolgd langs wederom schitterende kusten met natuurgebieden en meren met pelikanen en plaatsjes als Lakes Entrance, Golden Beach en Seaspray. In Lakes Entrance hebben we heerlijk geluncht op een lookout over de meren die daar in zee stromen en verse zalm bij de vissers gekocht voor op de bbq. Onze trip eindigde in een rustiek piepklein kustplaatsje Woodside Beach waar we met onze neus richting het strand konden overnachten. Na een heerlijk bbq zijn we bij de nachtvissers op het strand gaan kijken die in het avondgloren naar platvissen en kleine haaien aan het vissen zijn. Een vriendelijke visser wist ons uit te leggen hoe het ‘surf fishing’ werkt. We wilden graag overnachten in Wilsons Promotory National Park, maar dat wil iedereen uit Melbourne in de zomer en de enige wildcamping was dan ook volgeboekt. Zondag zijn we ’s ochtends op tijd vertrokken om onze camper in de middag na 1790km in 5 dagen weer in te leveren in Melbourne. ’s Avonds hebben we de verjaardag van Shannah, Alyssa’s zusje, met de familie gevierd.
Deze week had Cornelis een aantal daagjes achter elkaar vrij en zijn we er ook met zijn vieren op uitgetrokken. Maandag zijn we naar Philip Island, 1,5 uur ten zuiden van Melbourne gereden. Hier hebben we ’s avonds de kleinste pinguïns ter wereld (fairy pinguins of little pinguins genaamd) bij het invallen van de duisternis het strand op hebben zien klauteren met een buik vol vis voor hun kroost in de holen in de duinen. Wat een vertederend beeld en hulde voor deze kleine helden die dit dus elke avond vol angst het strand moeten oversteken. Dinsdag hebben we na een heerlijk ontbijt buiten deur, de dag doorgebracht op het strand van Ocean Grove en ’s avonds de nieuwe Sherlock Holmes film bekeken. Als hoogtepunt van deze week tot dus ver, zijn we met z’n vieren gisteren naar het tennis bij de Australian Open geweest. Wat een geweldige dag was dat waar we helaas drie Nederlanders: Kraijcek (enkel), Haasse en Rus (dubbel) hebben zien verliezen. Daarnaast hebben we ook een aantal top wedstrijden gezien van o.a. Murray, Tsonga, Monfils, Ferrer en Kvitova.
Nu nog één weekend voor de boeg waarna ons volgende ‘buitenlandse’ avontuur alweer op ons wacht: Nieuw Zeeland. Hier laten we het voor nu dan ook bij!
We genieten van al jullie reacties!
Hugs and Kisses
Leon & Cindy
-
20 Januari 2012 - 09:05
Giorgio En Claudia:
Super, haha, Leon leek wel op een van die knapen uit Ghost busters! Geniet van Nieuw Zeeland jongens, we kijken weer uit naar de prachtige foto's en verhalen!
Liefst uit het regenachtige Utrecht -
20 Januari 2012 - 09:17
Mama Paula:
Hola ,oevers,
Dat was weer genieten van jullie verslag,we zagen alles weer aan ons voorbij gaan.Wat een held die Leon om met Jan naar de bijen toegaan.maar ik denk dat het een waanzinnige belevenis is geweest.
Jongens blijf genieten dan doen wij het ook Liefs en een dikke kus. -
20 Januari 2012 - 10:07
Pa Ribbe:
Jongens wat was dit weer een positief, heerlijk te lezen"vakantieverhaal" !?
Mama las het voor van haar Ipad, in het zonnetje, op ons terras en er rolden ongewild een Mauro traan over mijn wang. Wat hebben jullie het daar fijn. Zeker voor mensen die jullie zo na staan als wij is het goed te lezen dat jullie het ook met Cornelis/Neal en Alyssa zo leuk hebben. Het is net een boek voor ons "4 jonge mensen in een jong land", misschien ga ik het nog eens schrijven !!
Ook dat bijen verhaal met onze vriend Jantje Tersteeg, the Beefarmer, zit in mijn hart. Ik heb het zelfde pak aangehad Léon en ook met knijpende billen al die brommers om mijn hoofd doorstaan, waanzinnig !!! jantje doet dit al meer dan 50 jaar en vertelde mij dat hij het heerlijk vind om iedere dag weer in de Bush te kunnen schijten, wat hij volgens mij ook echt doet !!! Ik verdenk hem ervan dat zelfs als hij thuis is af en toe naar buiten gaat om.........!?
Kinderen ga door met genieten dan doen wij het ook !?
Kus voor Alyssa en Cornelis/Neal XOXOXO -
20 Januari 2012 - 11:10
Lonneke:
Jeetje, weer zo'n gaaf avontuur! Heel leuk, wat een mooie foto's ook! Veel plezier in Nieuw-Zeeland! Kus, Lon -
20 Januari 2012 - 13:01
Kenny:
Hey helden!
Supervette verhalen weer en mooie pics! Die apenbar is echt geweldig. Ik denk dat het volgende teamuitje van Nieuwerkerk 4 daarheen moet! Hahaha! Enorm veel plezier in Kiwiland!
Laterszz -
20 Januari 2012 - 15:35
Tim Zuidwijk:
Hey Leon & Cindy,
Weer een supertof reisverslag van jullie trip, erg leuk om te lezen dat het jullie goed vergaat down under. Veel plezier op jullie volgende trip naar het naast gelegen eilandje Nieuw Zeeland. De reisleider van NWK 4 (FC Aap) heeft trouwens besloten om volgend jaar het voetbalweekend in Australie door te brengen, he Kenny?!...
Have fun and cheers! -
20 Januari 2012 - 16:15
Laura:
Klinkt allemaal heel vervelend.. Niet dus haha! Geniet ervan en veel plezier in Nieuw-Zeeland!! Kus -
20 Januari 2012 - 19:55
Joop En Lona:
Wat een mooie tijd hebben jullie daar. Eén bijensteek valt nog mee. Weer een gezellig verhaal om te lezen met mooie foto's. Dan is het hier maar saai met 2 dagen winter met vorst en nu regenachtig. Veel plezier in Nw.-Zld.
Hartelijke groeten, Lona en Joop -
20 Januari 2012 - 21:04
Tineke & Dennis:
Wat een heerlijke vakantie Cindy. Wij kijken naar jullie komt uit hoor :) Leon, je zult zien dat Nieuw Zeeland nog mooier is dan Oz!! Tot gauw xxT. -
21 Januari 2012 - 13:14
Pepe:
nice nice nice...wat klinkt het allemaal gaaf zeg! jullie hebben het best goed daar geloof ik! blijf genieten en mooie dingen doen!
Take Care,
Peter -
22 Januari 2012 - 14:17
Martine:
Hallo Cindy en Leon,
Wat maken jullie toch een hoop leuke dingen mee. Wij vonden een weekje Lanzarote al zo bijzonder:) Leon is wel een echte held hoor; zo tussen die bijen. Wel een mooie ervaring.
Liefs uit een stormachtig Nieuwerkerk. -
29 Januari 2012 - 13:50
Tante Els:
Lieve Cindy en Leon.
Weer z'n waanzinnig verslag.
Het verhaal van de bijen kwam mij bekend voor, heel dapper Leon.
Ik kijk weer uit, naar de volgende foto's en verhalen.
Dikke kus uit Gouda. -
18 Oktober 2012 - 10:41
Ton Den Houdijker:
Ik zocht op naam naar J Tersteeg in Australië . Ik heb gehoord dat Jan Tersteeg honing verzamelt. Dus het lijkt er op dat ik hem heb gevonden. Hij is een neef van mij. Als kind kaam hij bij ons thuis wel eens langs. Zijn vader en moeder hadden een fruitwinkel in Utrecht.
Ik vond het leuk dat ik iets Over hem las in jullie verslag. Zou ik zijn E mail adres kunnen krijgen,
Gr. Ton -
03 November 2012 - 07:14
Leon En Cindy:
Beste Ton den Houdijker,
Wat leuk dat u op onze website terecht bent gekomen. Het is inderdaad de juiste Jan Tersteeg die uw neef is. We hebben Jan gebeld en hij kon zich u herinneren en zou het leuk vinden om met u in contact te komen. Op welk emailadres kunnen wij u bereiken dan sturen we Jan en Monique Tersteeg hun contactgegevens door.
Vriendelijke groet,
Leon en Cindy -
15 November 2015 - 15:26
Ton Den Houdijker:
Oei.
Lees ik nu weer jullie bericht. Weet niet of ik al eerder heb gereageerd. Hoop dat het goed met jullie gaat en natuurlijk ook met Jan en Monique. Als het mogelijk is wil ik wel hun mail adres.
Ga ik alsnog contact opnemen.
Gr
Ton den Houdijker
Mail. Ton.denhoudijker@gmail.com
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
